Dit is een vorm van psychotherapie, waarbij met behulp van duplo poppetjes en ander materiaal wordt gewerkt aan het verkrijgen van inzicht en het verwerken van traumatische ervaringen . Deze methodiek is ontwikkeld door psychotherapeute Marleen Diekmann vanuit het theoretische gedachtegoed van I.Boszormenyi-Navy, een Hongaars-Amerikaanse psychiater en gezinstherapeut. De methode heeft zijn kracht bewezen in het werken met getraumatiseerde cliënten. Het structureert de soms verwarrende werkelijkheid van de cliënt en werkt als zodanig ook ordenend voor de therapeut. Door de sterke identificatie van de cliënt met het materiaal – het is zijn verhaal-, komt hij dichtbij zijn gevoel en kan hij erkenning krijgen voor zijn leed; niet alleen met woorden maar ook door er samen naar te kijken en het leed te overzien. De meerwaarde ervan is dat het beeld langer op het netvlies blijft hangen. De opstellingen die de cliënt samen met de therapeut gemaakt heeft, kunnen ook veranderd worden.